Ο Βασίλης είναι 27 ετών και σπουδάζει στο οικονομικό τμήμα της νομικής Αθηνών.
Ο Βασίλης είναι ο μεγαλύτερος του 6ου θαλάμου, αυτό αυτόματα του δίνει και κάποια εξουσία. Αναλαμβάνει με μεγάλη προθυμία την ευθύνη του θαλάμου και από απλός στρατιώτης προβιβάζεται σε θαλαμάρχη. Σήμερα θα το έχει μετανιώσει. Ήταν υπερβολικά ψαρωμένος για να αναλάβει μια τέτοια ευθύνη. Μπλοκάκια, χαρτιά με καταστάσεις, τηλέφωνα όλου του θαλάμου, υπεύθυνος για να φέρνει την ισορροπία και την υπευθυνότητα στο θάλαμο. Υπεύθυνος αρκετά φορές και για τις αρμοδιότητες των στρατιωτών του θαλάμου (καλλιόπη, σφουγγάρισμα-καθάρισμα θαλάμου, θαλαμοφυλίκια) κάτι που του έφερνε αρκετές φορές άγχος. Ωστόσο αρκετά ξεψαρωμένος πλέον πιστεύει ότι αυτές οι ευθύνες σου δίνουν και κάποιο μάθημα για   η ζωή «γνωρίζεις σαν άνθρωπος τα όρια σου και μαθαίνεις να έχεις υπομονή και υπευθυνότητα. Δυστυχώς, πρακτικά οι γνώσεις που λαμβάνεις από τον στρατό με την σημερινή του μορφή είναι ελάχιστες. Δηλαδή, μια τυπική μέρα περιλαμβάνει την υπηρεσία σου (σκοπιά, περίπολος κ.α.) όπου οφείλεις να είσαι εντάξει σε αυτό που έχεις αναλάβει. Παρόλα αυτά αποτελεί μια εμπειρία η οποία στο τέλος σου αφήνει μερικούς καλούς φίλους, αυτό είναι κάτι καλό.

Για το αν θα έπρεπε η θητεία να είναι υποχρεωτική η όχι απαντάει ευθέως ότι «η θητεία θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική για πολύ λιγότερο χρονικό διάστημα, στο οποίο θα γινόταν ουσιαστική εκπαίδευση των στρατιωτών. Τον ρωτάω τι είναι αυτό που του λείπει περισσότερο τώρα που υπηρετεί στον ελληνικό στρατό και αν έχει επηρεάσει η απομάκρυνση του από τη πολιτική ζωή τη σχέση του με το άλλο φύλλο, ερώτηση παγίδα μιας και συνεχεία βρίσκεται με το τηλέφωνο στο χέρι και στέλνει μηνύματα, προφανώς, στη κοπέλα του. «Το σημαντικότερο πράγμα που σου λείπει από την πολιτική σου ζωή είναι η οικογένεια σου και κάποια αγαπημένα πρόσωπα. Δεν  θεωρώ ότι ο στρατός αλλάζει την σχέση σου με το αντίθετο φύλλο».

Μπαίνοντας στον στρατό έχεις εκείνη την  αγωνία για αυτό που θα συναντήσεις, καθώς, είναι κάτι άγνωστο για τον καθένα και δεν ξέρεις τι θα αντικρίσεις. «Εντάξει, στην πορεία προσαρμόζεσαι και καταλαβαίνεις ότι δεν υπήρχε λόγος ουσιαστικός να έχεις αυτό το άγχος στην αρχή. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις αυτό τόσο πιο καλό για την θητεία σου πιστεύω. Άλλωστε, και οι συνθήκες πλέον στα στρατόπεδα σήμερα είναι σαφώς καλύτερες από αυτές που είχαμε ακούσει όλοι από τις ιστορίες παλαιότερων. Μην περιμένει βέβαια κάποιος να συναντήσει πολυτέλειες, αλλά οι συνθήκες είναι σχετικά καλές.

ΠΗΓΗ:grekamag.gr